Dewil

 

 

Synonimy:     Dewil, Diabeł…
Antonimy:      Archanioł, Anioł, Duch opiekuńczy, Dobry duch…

 

 

Proponowane Dotychczas Znaczenie Snu…

Widzieć go   ?   unikniesz niebezpieczeństwa…
Rozmawiać z nim   ?   otoczą cię fałszywi ludzie…
Straszny   ?   uważaj na nieszczerych przyjaciół…
Śmiejący się   ?   spotkanie z niebezpieczną plotkarką…
Dla rolnika   ?   oznaka złych zbiorów i choroby…
Uciekający   ?   uregulowania kłopotów rodzinnych, które od dawna Cię trapiły…
Dla kobiety   ?   ostrzeżenie przed utratą cennych rzeczy…
Nękający Cię   ?   dotkliwa przegrana w walce o stanowiska w pracy…

 

 

Wskazówka Do Prawidłowego Odczytania Snu…

Dewil, diabeł z gr. ?diábolos? czyli oszczerca, zły duch, demon ciemności, kusiciel, symbol cienia i ciemnej strony ludzkiej natury, która towarzyszy każdemu z nas, może oznaczać niebezpieczeństwo, ciemność, a nawet śmierć, szczególnie gdy widzisz go we śnie w ciemnych barwach?.., Jeśli w jego obrazie dominuje kolor purpury, to symbolizuje pragnienie emocji, namiętności, gdzie pożądanie bierze górę nad rozsądkiem. Diabeł może występować pod wieloma postaciami: Węża, Kota lub Kozy, także człowieka, przy czym może być bardziej ludzki niż otaczający go ludzie, jako nawiązanie do niezbędności szatana jako przeciwwagi dla dobra i światła. Słowo Dewil może też być rozumiane jako ogólne określenie każdego upadłego anioła, a nie tylko najwyższego rangą. Oprócz tego słowo Dewil tłumaczy się niekiedy jako symbol i personifikację zła. Problem Diabła w chrześcijaństwie odzwierciedla pytanie o początek zła, gdyż to on jest głównym sprawcą zarówno wszystkich niemoralnych uczynków ludzi w całej historii istnienia człowieka na ziemi jak i wystąpienia cierpienia oraz śmierci. Według teologii chrześcijańskiej Dewil będąc istotą duchową stworzoną przez Boga i obdarzoną wolnością wyboru odrzucił w sposób nieodwracalny i ostateczny swój związek z Bogiem poprzez grzech pychy, zbuntował przeciw Bogu także inne anioły. Teologia chrześcijańska głosi, iż nieodwracalność decyzji Diabła wynika z najdoskonalszego stopnia poznania Boga ze wszystkich stworzonych istot. Działalność Szatana i innych zbuntowanych aniołów jest ograniczona do Dnia Sądu Ostatecznego nad Światem, po którym wszystkie jego czyny mają zostać osądzone przez Boga. Jego działanie polegające na zerwaniu więzi człowieka z Bogiem poprzez okazywanie nieufności wobec niego i łamania jego przykazań, związane jest z niezaspokojonym pragnieniem kultu siebie samego, nienawiści do Boga i wszystkich jego stworzeń. Według teologii chrześcijańskiej dzięki działalności Jezusa Chrystusa wymierzonej przeciwko niemu możliwe jest uzyskanie życia wiecznego przez ludzi po śmierci. Dewil jest duchem czystym, bytem całkowicie niematerialnym, co oznacza że nie ma w swoim bycie żadnej materii i nie zależy w żaden sposób od fizycznej materii w swoim istnieniu. Nic, co materialne, nie jest w stanie odebrać mu istnienia czy unicestwić go, to mógłby zrobić jedynie Bóg, jego stworzyciel. Ponieważ jest bytem niematerialnym, nie obowiązuje go ograniczenie przestrzenne, nie można powiedzieć, że duch nieczysty znajduje się w jakimś konkretnym miejscu, raczej twierdzi się, że ?znajduje się? tam, gdzie aktualnie działa, gdzie odczuwamy jego działanie…

O Diable i jego roli w dziejach ludzkości  jest mowa w Księdze Rodzaju oraz Apokalipsie świętego Jana. Dewil może ingerować w życie człowieka na wiele różnych sposobów i na wielu różnych poziomach, w sposób zwyczajny oraz nadzwyczajny. Zwyczajny sposób działania diabła to kuszenie człowieka do grzechu i takiemu działaniu jest poddawany każdy człowiek. Don Gabriel Amorth, egzorcysta, sporządził klasyfikację nadzwyczajnego wpływu szatana:

  • Dręczenie, nękanie diabelskie – to działanie demona na daną osobę poprzez cierpienia na poziomie zdrowia fizycznego, życia osobistego i zawodowego, komplikacje spraw materialnych.
  • Obsesje, posiadanie diabelskie – zaburzenia w zachowaniu człowieka wyrażające się w braku równowagi duchowej, psychicznej i emocjonalnej wskutek ataków szatana. Zły duch powoduje takie udręki wewnętrzne by sparaliżować duchowo człowieka. Mogą objawiać się poprzez natarczywe myśli, koszmary senne, tendencje samobójcze, samookaleczenia itd.
  • Nawiedzenie diabelskie, opresje – działanie przejawiające się w miejscach lub rzeczach; np. nękanie wskutek praktyk okultystycznych dotykających miejsc, w których się one odbywały oraz wykorzystanych przedmiotów narzędzi magicznych, amuletów. Dotyczy to także zainfekowania urokiem lub przekleństwem rzeczy, mieszkań i zwierząt. To różne formy zewnętrznego nękania przez szatana, jak np. niewytłumaczalne zjawiska, hałasy, przemieszczanie się przedmiotów, odgłosy niewiadomego pochodzenia.
  • Uzależnienie i podporządkowanie – stan osób, które oddały się szatanowi, podpisując z nim pakt, i stały się jego niewolnikami.
  • Opętanie diabelskie – najcięższy stopień ingerencji demonicznej, wejście złego ducha w człowieka i zawładnięcie jego ciałem, nie duszą. W pewnych okolicznościach  diabeł manifestuje swoją obecność poprzez agresywne gesty, wulgarność, obrazoburstwo. Może wystąpić m.in. wskutek paktu szatańskiego dobrowolne oddanie się diabłu, poprzez trwanie w grzechu, wskutek rzucania przekleństw i uroków itd.
  • Działania zewnętrzne – ciosy i nękanie przez szatana, które można odnaleźć w życiu takich ludzi, jak św. Jan Vianney, św. Ojciec Pio lub Marta Robin.

Diabły jako duchy nieczyste mają dostęp do naszej pamięci, zmysłów i wyobraźni poprzez obrazy i sugestie ponieważ są to władze cielesne człowieka, nie mają jednak władzy nad naszą wolną wolą ani intelektem które są władzami duchowymi, nie znają też tajników naszego sumienia. W wypadku zwykłych pokus kluczową wydaje się być walka o pamięć i wyobraźnię człowieka. Duchy nieczyste, jako byty stworzone, nie mogą znać naszych myśli.  Mogą się tylko domyślać na podstawie widzialnych oznak lub badając nasze skłonności, nasze słowa albo rzeczy, ku którym zwraca się nasza uwaga. Natomiast to, czego nie wyraziliśmy zewnętrznie, co pozostaje w głębi naszych dusz, jest dla nich zupełnie niedostępne. Nawet owe myśli, które one same nam podsuwają, nasze przyzwolenie na nie, reakcja, którą w nas wywołują, z powodu samej istoty naszej duszy nie mogą być im znane, poznają je jedynie poprzez nasze ruchy i zewnętrzne przejawy. Dlatego też pojawiający się w naszych snach jest wytworem podświadomości odkrywając bezlitośnie słabości charakteru śpiącego człowieka i niedostatki jego życia duchowego, sama istota snu wskazuje wtedy na co najmniej niemoralne postępowanie ktróre trzeba zaprzestać i zwrócić swoją uwagę na wzbogacenie swojego wnętrza. Ujrzenie diabla i rozmowa z nim są ostrzeżeniem przed nieżyczliwymi ludźmi. Zaatakowanie przez diabła w snach wyraża na jawie brak opanowania i elegancji…

 

Geneza Powstania Opisu Snu
Źródła Internetowe oraz?

« »