Hamada

 

 

 

 

 

 
Synonimy: Hamada, Kamienista pustynia….
Antonimy: ….

 

 

Proponowane Dotychczas Znaczenie Snu….

Hamada – samotność, jałowe życie, brak motywacji do przemiany, pustka wewnętrzna i zewnętrzna w uproszczeniu – „kamienista pustynia”…..
Widzieć ? narastająca samotność….
Zagubić się ? brak ci poczucia kierunku do dalszego rozwoju….
Oaza na pustyni ? zapowiedź szczęśliwego zakończenia jakiejś trudnej sytuacji?
Widzieć karawanę na ? zapowiedź ciężkiej i niebezpiecznej podróży?
Źródło wody na niej ? jesteś na drodze do wielkiego bogactwa?
Pustynna burza ? Twojego pomysłu nie da się zrealizować?

 

Wskazówka Do Prawidłowego Odczytania Snu….

Kamienista pustynia – Hamada to naga surowa dusza natury, gdyż świadome odejście na bezdroża oznacza znudzenie i zniechęcenie dotychczasowym sposobem życia, dla oświeconego człowieka jest symbolem samotnego poszukiwania istotnego celu w życiu dla swojej egzystencji, synonim życia i medytacji nad jego istotą, miejsce pustki i milczenia, wielkiej wolności i wielkiej niewoli, życia które rozkwita wszędzie i śmierci która nas dopada równie szybko jak wiatr omywający kamienie. Również w związku z legendami o pustelnikach każda pustynia często występuje w podwójnym znaczeniu, raz jako miejsce kuszące nasze zmysły dobrami tego świata, a z drugiej strony jako miejsce medytacji i największej bliskości Boga. Istota snu o Hamada wskazuje, że osiągnięcie celu możliwe jest tylko w wyniku ogromnych ograniczeń i wytężonych wysiłków własnej woli która tylko wtedy przejmie całkowicie kontrolę nad naszym ciałem. W epice staroindyjskiej kamienista pustynia jest wyobrażeniem prajedności po naszej stronie złudnego światła istnień. U muzułmanów ma przeważnie znaczenie ujemne jako miejsce tułaczki i zagubienia celu. W tym kontekście pojawia się też jako rodzaj negatywnego krajobrazu, sfera abstrakcji, mieszcząca się poza strefą egzystencji, dopuszczająca tylko zjawiska transcendentne, przeto miejsce objawienia boskiego. Pustynia jako dziedzina Słońca nie tworzącego życia na ziemi, ale występującego jako czyste, oślepiające, niebiańskie promieniowanie, symbolizuje wiecznego ducha w przeciwieństwie do wody czy wilgoci, symbolu zepsucia moralnego choć oczywiście źródła narodzenia, życia i płodności. Bezlitośnie palące pustynne Słońce i susza pożerają ciało, ale zarazem zbawiają duszę swą ascetyczną, czystą duchowością. W naszych snach pojawia się często w podwójnym sensie, jako miejsce działania pokusy zawracającej nas z obranej drogi i jako strefa rozmyślań i rozważań duchowych, w której szczególnie silnie odczuwa się obecność Boga i Duch Świętego….


« »