Mrówka i słoń?

 

 

 

Raz mała mrówka spotkała się z wielkim, potężnym i dystyngowanym słoniem.

– Jesteś wspaniały rzekła mrówka.  Bardzo chciała bym być tobą.., a po chwili dodała;

Mogła by wtedy przenieść wiele pożywienia na raz do swojego mrowiska zapewniając swoim braciom i siostrą bezpieczną przyszłość.
Słoń nic się nie odezwał lekceważąc miłe dla jego wielkich uszu komplementy i poszedł dalej swoją drogą.

Lato tego roku było bardzo gorące i wszystkie zwierzęta bardzo z tego powodu cierpiały. A tego dnia żar lejący się z nieba doskwierał wszystkim zwierzętom ponad normę, mała mrówka schowała się pod liściem cierpliwie znosząc skwar. Wielki słoń natomiast nie mógł znaleźć dla siebie nigdzie cienia, żadne drzewo nie dawało go tyle ile potrzebował i zmęczony palącym słońcem postanowił wskoczyć do błotnistej kałuży po wielkim jeziorze aby choć trochę się ochłodzić. Oczywiście utknął w niej. Im bardziej usiłował się z niej wydostać, tym, głębiej się zapadał, szamotanina na nic się zdała, ani jego wielka siła ani kły czy trąba nie pomagały, a jego rozmiary były wręcz przeszkodą gdyż żadne ze zwierzą nie było w stanie mu pomóc, do niczego również się nie przysłuży jego dystyngowana aparycja która wraz z narastającym zagłębianiem się w bajorze gdzieś uleciała. Słoń pogrążał się coraz bardziej, teraz wystawała z błota już tylko trąba za chwile nie było po słoniu ani śladu.

Zdziwiona takim obrotem sprawy mrówka przeszła bez żadnego problemu po źdźbłach trawy nad bagniskiem które pochłonęło wielkiego słonia i tak sobie pomyślała:
Każdy ma swoje ciało najlepiej dopasowane do wyzwań które go czekają, do tego co niesie dla niego jego życie i powinien z nim się zmierzyć na miarę swoich możliwości, gdyż tylko wtedy można zrozumieć kim się naprawdę jest i w którym kierunku zmierza. Ani siła ani wrodzona potęga nic słoniowi nie dały,  w jego przypadku walka była bezużyteczna, pogarszały jedynie stan rzeczy,  dlatego nie należy walczyć ze swoim cierpieniem. Jednak nie należy również się poddawać, z trudnej sytuacji trzeba szukać mądrych a nie siłowych rozwiązań. W życiu ważne jest by zaakceptować siebie takim jakim się jest,  to pierwszy ale nie ostatni krok by znaleźć swoją własną drogę na której nie będzie pułapek w których mogli byśmy utonąć?

Autor: 


« »